80 سال لوریس چکناواریان

هاکوپیان باور دارد ملت بی‌حماسه، ملت بی‌هویت است و بی هیچ مداهنه‌ای ذهن زیبا و دست دانای چکناواریان سال‌هاست که در کار حماسه است. حماسه‌ی آفرینش. آنکه از کهن حماسه‌ها نو حماسه می‌آفریند، چکیده احساسات یک ملت است و چکاد پیدا و پنهان آن و البته که ما مفتخر به هم‌روزگاری با او.

لوریس چکناواریان، هشتاد سال پیش در بروجرد به دنیا آمد. از هشت سالگی ویولون آموخت و در هفده سالگی با رهبری ارکستر سمفونیک تهران در انجمن فرهنگی ارامنه، قطعاتی از بتهوون، باخ و خاچاطوریان را اجرا نمود. ابتدا در هنرستان موسیقی و سپس در اتریش در نهایت دانشگاه میشیگان آمریکا نحصیلات خود در حوزه موسیقی را به پایان برد. وی رهبری ارکستر اپرای تهران و بیش از یک دهه رهبری ارکستر فیلارمونیک ارمنستان را در کارنامه خود دارد.

چکناواریان آثار بسیار فاخری برای سمفونی، اپرا، موسیقی محلی، کنسرتو، باله و بیش از سی و پنج موسیقی فیلم ساخته است که در همه آنها از نشانه های ایرانی، مدد گرفته است. او، بسیاری از ارکسترهای جهان از جمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، ارکستر فیلارمونیک ارمنستان و ارکستر سمفونیک لندن را رهبری کرده است. لوریس آثاری نیز در نقاشی، شعر و داستاننویسی دارد. او در آبان ماه نود و شش تمامی آثارش در حوزه موسیقی را به موزه موسیقی ایران اهدا نمود.

شرکت هاکوپیان در یک همکاری سه جانبه به مناسبت هشتاد سالگی لوریس چکناواریان با حمایت از شش رویداد مستقل اما مرتبط طی یک هفته، کوشید اندکی از یک عمر کوشش چشمگیر لوریس را پاس دارد.